16 t/m 19 december Phnom Penh

We zijn aangekomen in de hoofdstad van Cambodja, het is een heel verschil met de andere steden in dit land. Het verkeer is levensgevaarlijk, het duurt een kwartier om overtesteken. Er rijden hier zelfs Hummers, arm en rijk leeft naast elkaar.Er zijn hier ontzettend veel jonge kinderen die tot laat op staat zwerven en bedelen. Wat ons opvalt dat hierheel veel mensen de hele dag ineen pyama lopen 'raar'.Je hebt een oud gedeelte en een heel nieuw gedeelte. Wij zitten in het oude gedeelte vlak bij de Mekong rivier in een mooi hotel voor weinig. We zijn vandaag naar de Killing Fields geweest wat erg indrukwekkend was. Ze hebben hier een verschrikkelijke geschiedenis waar miljoenen mensen zijn omgekomen. Vandaag was het koud (25 graden) het regende vannacht en vanochtend. We hebben vanmorgen inkopen gedaan op de markt voor de adoptie kinderen die we morgen gaan bezoeken (wat voetbal shirts en snoep) We hebben al contact gehad met Don Bosco (organisatie voor arme kinderen) Vandaag was het zover we gingen naar het Don Bosco Centrum en vandaar uit hebben ze ons eerst naar Johan zijn pleegkind (Cham) gebracht. Ze leven in een heel klein huisje waar ze een winkeltje hebben. Iedereen was erg in de weer met onze komst, Cham is een jongen van 20 jaar en zit op een technische school en was erg blij met onze komst we hadden een voetbal tenue gekocht van Holland en hij deed gelijk zijn shirt aan, hij was zeer emotioneel. Na het bezoek aan Cham zijn we naar het pleegkind van opa en oma vlieger gegaan. Dit was een hele lange rit aan de overkant van de mekong rivier, we moesten met een pondje naar de overkant. Het pleegkind (Vun) is 10 jaar oud en woont echt in de rimboe met een moeder en wat kinderen, het hele dorp liep uit om ons te zien. Gelukkig hadden we veel snoep bij en een voetbal shirt. We kregen bij aankomst een kokosnoot want meer hebben ze niet, ze verbouwen alles zelf. Ze waren zeer vriendelijk maar spreken geen woord engels. Toen we weg gingen gaven we de moeder nog maar wat dollars. Morgen proberen we de bus te pakken naar Sihanouk ville aan de kust voor een welverdiende strandvakantie (mits het niet kouder is als 25 graden)